[Irbis]

Dziś mało kto zaprząta sobie głowę prawidłowym suszeniem drewna - wychodząc z założenia, że wyschnie samo, wbudowane na mokro bądź zostanie wysuszone komorowo przed wbudowaniem.



Bywa, że wbudowanie na mokro to jedyny dobry sposób, ale znam takich którzy oburzą się na takie dictum, wyjaśnię więc od razu iż na myśli mam np. modrzew o średnicy elementu kilkadziesiąt cm. Przypadek taki wymaga po pierwsze dokładnego zaprojektowania elementu, z uwzględnieniem zmiany wymiarów na skutek wysychania, a po drugie niestety długiego cyklu pełnej realizacji obiektu. Można powiedzieć iż są to przypadki wyjątkowe, więc nie będziemy się dłużej przy nich zatrzymywać.

[Irbis]

Skupię się w takim razie na codziennie spotykanych rozwiązaniach, które są przyczyną późniejszych problemów, nasilających się w okresie jesiennych pluch.

Pierwsze to wbudowanie drewna ledwo przeschniętego powierzchniowo, którego trociny podczas obróbki są najzwyczajniej mokre. Wbudowanie takiego drewna w konstrukcję i kontynuacja budowy dachu ze wszelkimi warstwami paroizolacyjnymi, warstwą płyt gipsowych, ociepleniem, deskowaniem pokrytym papą bądź samą membraną paro przepuszczalną to prosta droga do zagrzybienia drewna i skrócenia jego trwałości drastycznie. Nawet impregnacja drewna będzie w takim przypadku mało skuteczna - przy wilgotności znacznie powyżej 20% popularne środki do impregnacji nie przynoszą spodziewanych efektów! Drewno o takiej wilgotności powinno pozostać nie zabudowane przez okres co najmniej kilku miesięcy, w trakcie których owiewane jest powietrzem pod dachem.

Drugi przypadek to "suszenie komorowe" - nie łudźmy się, że jest to sposób który znacznie przyspieszy nam cały cykl od wycinki do wbudowania materiału! Przed właściwym suszeniem, w komorze suszarniczej, drewno powinno być wysuszone do stanu "powietrzno suchego" - osiągnąć wilgotność poniżej 20%! Dopiero tak przygotowane drewno może zostać poddane procesowi suszenia komorowego!

Podczas sezonowania drewna na świeżym powietrzu należy pamiętać o kilku podstawowych zasadach, bez których czas sezonowania nie wpłynie znacząco na obniżenie wilgotności:
- drewno powinno być sezonowane na podkładkach dających możliwość przewiewania od spodu i chroniący przed wchłanianiem wilgoci pochodzącej z gruntu - min. 30cm dystans;
- każdy element powinien posiadać kilka przekładek (w zależności od długości i grubości elementu) umożliwiających oddawanie wilgoci
- podobnie położone obok siebie elementy nie powinny się stykać
- całość powinna być osłonięta przed słońcem i bezpośrednimi opadami

Sezonowanie średnio grubych elementów może trwać nawet do kilku lat!
Dopiero tak przygotowane drewno możemy bez obaw, o jego przydatność, suszyć komorowo.

Niestety - codzienna praktyka suszarni pokazuje, że nie zwraca się większej uwagi na sposób przygotowania drewna do suszenia, co skutkuje wieloma wadami takiego surowca. Z widocznych wad możemy wymienić pęknięcia powierzchniowe, pęknięcia wewnętrzne, wypaczenia, nierównomierny rozkład wilgotności drewna w przekroju powodujący nienaturalne naprężenia. Większość tych wad możemy zaobserwować podczas odbioru drewna z suszarni czy podczas obróbki na budowie, jednak bywają i takie które ujawniają się dopiero podczas użytkowania wykonanych wyrobów, pogarszając ich właściwości, a często zmniejszając także ich trwałość.